প্ৰিয় লেখক

আমিষ চিনেমাখন চালোঁ। অৱশ্যে মই চাবলৈ যোৱাৰ আগেয়ে চিনেমাখনৰ কথা ফেইচবুককে আৰম্ভ কৰি আড্ডাটো ইমানকৈ চৰ্চা লাভ কৰা নাছিল। লাহে লাহে মানুহৰ মাজত চিনেমাখনৰ বিষয়ে চৰ্চা হ’বলৈ ল’লে। যথেষ্টসংখ্যকে কেৱল বিতৰ্কৰ আঁত ধৰিয়েই চিনেমাখন চাবলৈ চিনেমাহললৈ ধাপলি মেলিলে। অসমীয়া চিনেমাৰ মাজতে যথেষ্ট মহঙা দিন চলি যোৱাৰ পাছত কেইখনমান চিনেমা ওলোৱাৰ পাছতে কিছু ভাল দিন ঘূৰি অহা দেখা গৈছে, (কিন্তু এই মন্তব্যটো সম্পূৰ্ণ শুদ্ধ নহয় যেনেই বোধ হয়। ভাল দিন মানে যদি আমি চিনেমাহল দৰ্শকেৰে ভৰ্তি হৈ বহুত দিন চিনেমা এখন চলাটোকে বুলি যদি ভাবি লওঁ তেনেহ’লে সেয়া উক্তিটোৰ লগতে স্পষ্টীকৰণ হিচাপে দি দিলেহে উক্তিটো সম্পূৰ্ণ হ’ব। সেইবুলি চাগৈ কেৱল বঁটা বাহন পোৱা চিনেমাবোৰ ভাল বুলি ক’লেও কথাষাৰ শুদ্ধ নহয়। কিন্তু মোৰ বোধেৰে আমিষ নামৰ চিনেমাখনত এই দুয়োটা উপাদান ভাল অনুপাতত সংমিশ্ৰিতি হৈ আছিল। ইয়াৰ আগেয়েও তেনেকুৱা এখন ভাল চিনেমা আছিল, ‘বৰনদী ভটিয়ায়’, কিন্তু চিনেমাখনে পুৰষ্কাৰ পাইছেনে নাই সেয়া মোৰ জ্ঞাত নহয়) আমিষেও সেই অনুসাৰে যথেষ্ট ভাল সঁহাৰি লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হ’ল। কেৱল সেয়াই নহয়, আমিষে সৃষ্টি কৰিবলৈ সক্ষম হ’ল বিতৰ্কৰ। ইণ্টাৰনেটৰ যুগত ছছিয়েল মিডিয়াই প্ৰভুত্ব বিস্তাৰ কৰাৰ সমসাময়িকভাৱে থন ধৰি কাঠফুলাৰ দৰে মানুহৰ মাজত বিস্তাৰ লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা ধাৰণাটিয়েই হৈছে বিতৰ্ক। ইণ্টাৰনেট নাথাকোঁতেও বিতৰ্ক নোহোৱা নহয়, কিন্তু বৰ্তমান বিতৰ্ক সৃষ্টি কৰোৱা হয়, যাতে তাৰ জৰিয়তে মানুহৰ মাজত কথাটোৱে ইণ্টাৰনেটৰ সুবাদত বেছিকৈ চৰ্চা লভে, তাৰফলত আটাইতকৈ বেছি লাভ হয় কিন্তু বিতৰ্ক যাৰ লগত হৈছে তেওঁলোকৰহে। যোৱাবছৰ নে তাৰ আগৰ বছৰ তেনেকৈয়ে এজন গায়কে অশ্লীল শব্দেৰে ভৰা এটা গান সৃষ্টি কৰি বহুতক অনুৰোধ কৰিছিল তেওঁলোকে যাতে গানটোত অশ্লীল শব্দ আছে বুলি বিতৰ্কৰ সূত্ৰপাত ঘটায় আৰু তাৰফলত মানুহৰ মাজত কৌতুহলৰ সৃষ্টি হৈ গানটো সহজে বিয়পি পৰে।

আমিষৰ লগত বিতৰ্ক হোৱাটো পিছে কৌশলগত বুলি ক’ব নোৱাৰি। চিনেমাখনৰ লগত জড়িত কোনো মানুহে আমাৰ চিনেমাখন চা আৰু বিতৰ্ক কৰি দে দেই- এনেকৈ কোৱা নাই। কিন্তু চিনেমাখন আছিল এক অদ্ভুত সোৱাদেৰে ভৰা, আৰু তেনে সোৱাদ অসমৰ দৰ্শক বাদেই, ভাৰতীয় দৰ্শকেও পোৱা নাই। গতিকে স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে মানুহে নিজৰ মনৰ ভাৱবোৰ ছছিয়েল মিডিয়াত প্ৰকাশ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। ফলত অতি সহজে খুব কম সময়ৰ ভিতৰতে মানুহৰ মাজত দুটা শ্ৰেণীৰ সৃষ্টি হ’ল, এখিনি-যিখিনিয়ে চিনেমাখন ভাল পালে আৰু ইখিনিয়ে চিনেমাখন বেয়া পাই এনেকুৱা চিনেমা বনাবলৈকে দিব নালাগে বুলি নিজৰ মত আগবঢ়ালে। গতিকে দুয়ো পক্ষৰ যুক্তিৰ জোঁৰত আৰম্ভণি হ’ল বিতৰ্কৰ। ফলত  কিনো অসমীয়া চিনেমা চাবাহে, আজিকালি এনেই প্ৰচাৰ বেছিকৈ কৰি টকাসোপা এনেই ঘটিছে  বুলি কোৱাজনেও দুদিনমান দেৰিকৈ হলেও চিনেমাখন চালে আৰু বিতৰ্কৰ ক্ষেত্ৰখনত নিজৰ অৰিহণা আগবঢ়াই আৰু দুজনমানক চিনেমাখনৰ প্ৰতি উৎসুক কৰি তুলিলে। 

Aamis : Photo Source: here

অৱশ্যে এই লেখাৰ জৰিয়তে চিনেমাখনৰ কাহিনীটো ক’বলৈ বা নতুনকৈ বিতৰ্কৰ সূত্ৰপাত ঘটোৱাৰ প্ৰচেষ্টা চলা নাই। বহুতদিনৰ আগেয়ে ভাইটি এটাৰ লগত বৰ্তমান সময়ত তাৰ প্ৰিয় লেখক, লিখনি এই সন্দৰ্ভত ঘৰুৱাভাৱে কিছু কথা আলোচনা কৰি আছিলোঁ। খুব আচৰিতধৰণেৰে দুয়োটাই আৱিষ্কাৰ কৰিলোঁ আচলতে বৰ্তমান সময়তো প্ৰিয় লেখক/সাহিত্যিক বুলি ক’বলৈ হ’লে আমি সৰুতে যিকেইজনক ভাল পাইছিলোঁ, তেওঁলোকৰ নামেই লৈ আছোঁ। এনেকুৱা নহয় যে আমি নতুন কাৰো লেখা পঢ়া নাই। কিন্তু কোনোবাই নিৰ্দিষ্টকৈ নতুন প্ৰজন্মৰ কাক ভাল লাগে বুলি সুধিলে উত্তৰবোৰ নিয়মাফিক দিয়াৰ দৰে হৈ পৰে। সৰুতে যিমানৰ লেখা পঢ়িলোঁ, তেওঁলোকক সম্পূৰ্ণ এজন এজন বেলেগ মানুহ যেনেই মোৰ লাগিছিল। একো একোটা লেখাৰে মনত যি চাপৰ সৃষ্টি কৰিছিল, সেয়া পাহৰা অসম্ভৱ। প্ৰত্যেকখন কিতাপতে নতুন চিন্তাৰ খোৰাক, নতুন কাহিনীৰ সোৱাদ। বাতৰিকাকতত ফটো দেখাৰ বাদে প্ৰায়বোৰকে নিজ চকুৰে দেখাৰ সৌভাগ্য নহ’ল, কিন্তু এনে লাগি থাকিল যেন তেওঁলোকৰ কিতাপবোৰ পঢ়িলে তেওঁলোকৰ লগতেই কথা পাতি আছোঁ। ক’ৰবাত প্ৰকাশিত হোৱা সাক্ষাৎকাৰ আদি পঢ়ি ব্যক্তিগত জীৱনৰ সম্ভেদ যেতিয়া পাওঁ যে আচলতে তেওঁলোকে কেৱল কিতাপ নিলিখে, তেওঁলোকৰ কোনোবা এজন চৰকাৰী বিষয়াও, কোনোবাজন প্ৰবক্তা, কোনোবাজন গায়কো- তেতিয়া সেই সন্মান আৰু বাঢ়ি যায়। তাৰ বিপৰীতে বৰ্তমানে যিকোনো মানুহৰ মাজত যোগাযোগ কৰিবলৈ তেনেই সহজ, আৰু তাতোকৈ সহজ যিকোনো বিষয়ৰ ওপৰত নিজৰ মতামত আগবঢ়াবলৈ।

মানুহৰ মাজত দূৰত্ব কমাৰ পিছত আটাইতকৈ সুবিধা হৈছে সেই শ্ৰেণীটোৰ, যিয়ে সাধাৰণতে মানুহৰ মাজত বিভ্ৰান্তিৰ আনি বেমেজালিৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। আমিষ চাই বেয়া পোৱা মানুহ, ভাল পোৱা মানুহ বহুত আছিলে। কিন্তু বিশিষ্ট কবি নীলিম কুমাৰে চিনেমাখন চাই নিজৰ ব্যক্তিগত মত ফেইচবুকত প্ৰকাশ কৰাৰ লগে লগে ইতিমধ্যে হোৱা দুটা শ্ৰেণীৰ লগতে আৰু দুটা ফৈদৰ সৃষ্টি হ’ল, তেওঁৰ সমৰ্থনকাৰীসকলৰ এটা আৰু আনটো হ’ল যিসকল তেওঁৰ মন্তব্যৰ বিৰোধকাৰী। এইখিনিলৈকে কথাখিনি ঠিকেই আছিল, কিন্তু লাহে লাহে এচাম মানুহে নীলিম কুমাৰক লৈ ঠাট্টা মস্কৰা কৰিবলৈকো নেৰিলে। লাহে লাহে আমিষৰ পৰা ফালৰি কাটি আৰম্ভ হ’ল এক নতুন বিতৰ্কৰ, নীলিম কুমাৰে আমিষ চাই দিয়া বিতৰ্কিত মন্তব্যৰ ওপৰত বিতৰ্ক।আকৌ আৰম্ভ হ’ল নতুন শ্ৰেণীৰ। আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ কথা সেই ঠাট্টা মস্কৰা কৰা মানুহবোৰৰ মাজত আচৰিতধৰণেৰে মহাবিদ্যালয়ৰ পৰ্যায়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীও বাদ পৰা নাছিল। আৰু  ঠাট্টা কৰাৰ ভাষা আৰু ধৰণবোৰ !!

ইণ্টাৰনেটে কমাই অনা দূৰত্বৰ বাবে আটাইতকৈ সুবিধা হৈছে নতুন প্ৰজন্মৰ গায়ক গায়িকা, লেখক, অভিনেতা, সমাজ-সংগঠক ইত্যাদিবোৰৰ আৰু একে পৰিমাণত লোকচানো হৈছে এই একেখিনি মানুহৰেই। সামাজিক মাধ্যমবোৰে সূস্থ বিতৰ্কৰ সৃষ্টি কৰাৰ বিপৰীতে বেমেজালি, অশান্তি আৰু chaos ৰ সৃষ্টি কৰাতহে বেছি অৰিহণা যোগাইছে।

গতিকে কেতিয়াবা হয়তু আমাৰেই মাজৰে দুই এজনে ‘এহ ইমান ভাল পাইছিলোঁ মানুহজনক, কিন্তু আজিকালি ইমানকে যা তা মানুহৰ পৰা গালিকে খাই থাকে দেখোন’ এইবুলি ভাবি ফালৰি কটাৰ সম্ভাৱনাতে মই আৰু মোৰ ভাইটিটোৱে কৰা আলোচনাৰ  কিছু উত্তৰ লুকাই থকা যেন বোধ হয়।