Skip to main content

মাতৃভাষা আৰু আমাৰ দায়িত্ব



Photo Source: www.bragitoff.com


অসমীয়া ভাষাৰ ব্যৱহাৰ আৰু বিদ্যালয়ত অসমীয়া ভাষা শিক্ষণ মাধ্যম হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত ইতিমধ্যে যথেষ্ট বাদানুবাদ আৰম্ভ হৈছে আৰু এই সন্দৰ্ভত সকলোৱে একমত হ'ব পৰাকৈ যিকোনো এটা সিদ্ধান্ত এতিয়ালৈকে আৱিষ্কাৰ হোৱা নাই(হয়তু নহব)অসমীয়া ভাষাৰ প্ৰচাৰ, ব্যৱহাৰ, অসমৰ শিক্ষাৰ মাধ্যম হিচাপে কেৱল অসমীয়া ভাষাৰ ব্যৱহাৰ কৰা আদিবোৰ সততে সংবাদ মাধ্যমৰ শীৰ্ষস্থান অধিকাৰ কৰা দেখিবলৈ পোৱা গৈছে।  প্ৰত্যেক বছৰে মেট্ৰিকৰ ফলাফল ঘোষণা কৰাৰ পাছত বাতৰিকাগজৰ শিৰোনামবোৰেও (উদাহৰণস্বৰূপে ব্যক্তিগত খণ্ডৰ ইংৰাজী মাধ্যমৰ জয়যাত্ৰা) এইক্ষেত্ৰত এক ভূমিকা বহন কৰা দেখা যায়।
পোনপ্ৰথমে আমি ইংৰাজী ভাষাৰ আগ্ৰাসনৰ কথাকে যদি চাবলৈ যাওঁ, ইয়াৰ মূলতে হ'ল ইংৰাজসকলৰ সমগ্ৰ বিশ্বত উপনিৱেশ স্থাপনৰ যি প্ৰক্ৰিয়া, তাৰ ফলত প্ৰায় সৰু বৰ সকলো দেশতে এই ভাষাৰ প্ৰচলন আৰু ফলাফলস্বৰূপে বিশ্বৰ প্ৰধান ভাষা হিচাপে এতিয়া ইংৰাজী ভাষাৰ সিংহাসন লাভ। প্ৰায়সংখ্যক দেশৰে প্ৰধান ভাষা(official language) হিচাপে ইংৰাজী ভাষা ব্যৱহাৰ হৈ আহিছে আৰু শেহতীয়া তথ্যমতে সমগ্ৰ বিশ্বৰ দুই মিলিয়ন লোকে তথ্যৰ আদান প্ৰদান বা কথা বাৰ্তাৰ বাবে ইংৰাজীক ভাষাৰ মাধ্যম হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰে।
বিশ্বৰ সকলো ভাষা শিকি বুজি লোৱাটো সকলোৰে বাবে কোনোমতেই সম্ভৱ নহয় আৰু সেয়েহে ইংৰাজী ভাষাৰ বহুল প্ৰচলনে যেন আমাক সকলো প্ৰান্তৰ লোকৰ মাজত এখন সেঁতু গঢ়ি দিছে। যিকোনো ভাষাৰ মহৎ সাহিত্যৰাজি ইংৰাজীলৈ তৰ্জমা কৰাৰ কাৰণে কেৱল আমি সেইসমূহৰ সোৱাদ ল'ব পৰাই নহয়, ইয়াৰ জৰিয়তে দুয়োটা ভাষাই চহকী হৈ পৰে।
আনহাতে মাতৃভাষা হৈছে আমাৰ অন্তৰৰ ভাষা, হৃদয়ৰ পৰা নিগৰি অহা ভাষা মাতৃভাষা বিষয়টো আমি কোনোমতেই আওকান কৰিব নোৱাৰো, ঠেক গণ্ডীৰ মাজত আবদ্ধ কৰি ৰখা বিষয় ই প্ৰকৃততে নহয় ইতিহাস বিচাৰ কৰি চালে দেখা যায় আহোমৰ দিনৰ পৰাই অসমত বিভিন্ন জাতি জন গোষ্ঠীৰ মাজত সংযোগী ভাষা হিচাপে অসমীয়া ভাষাই আছিল মাধ্যম আৰু সেইহেতু অসমীয়াই অসমৰ মাতৃভাষা। মাতৃভাষাৰ জৰিয়তে আমাৰ মনৰ ভাৱ অকণো খোকোজা নলগাকৈ, সুন্দৰকৈ ব্যক্ত কৰিব পাৰোঁ-ইয়াৰ জৰিয়তে আমাৰ চিন্তাশক্তিৰ সঠিক বিকাশ সম্ভৱ। মাতৃভাষাৰ ব্যৱহাৰে জাতি জনগোষ্ঠীৰ মাজত একতাৰ ভাৱ জগাই তোলাতো সহায় কৰে। আনহাতে বিদ্যালয়ত আৰম্ভণিৰে পৰা মাতৃভাষাত শিক্ষাপ্ৰদানে শিশুক পৰিৱেশটোত নিজকে সহজ কৰি তোলাত সহায়ক কৰি তোলে, বিষয়বস্তু আয়ত্ব কৰাত সহজ হয়। শেহতীয়া বৈজ্ঞানিক গৱেষণাৰ দ্বাৰা প্ৰমাণিত হৈছে যে প্ৰথম আঠ বছৰলৈকে শিশুৰ শিক্ষাৰ মাধ্যম যদি মাতৃভাষা হয় বা ঘৰত কথা বতৰাত ব্যৱহাৰ কৰা ভাষাৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়,তেন্তে তেওঁলোকৰ শিক্ষাগ্ৰহণৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি পোৱাৰ লগতে অন্য ভাষা শিকাৰ ক্ষেত্ৰতো ভাল প্ৰদৰ্শন দাঙি ধৰাত সফল হব পাৰে। তাৰোপৰি ঘৰত অভিভাৱকেও কিবা শিকাই বুজাই দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত যদি ঘৰত সদায় কোৱা ভাষাকে ব্যৱহাৰ কৰে, শিশুটিৰ কাৰণে কথাতো অনুধাৱন কৰাত সহজ হোৱাৰ লগতে সমগ্ৰ পৰিৱেশটোত সি অসহজ হৈ পৰাৰ পৰা ৰক্ষা পৰে।
অৱশ্যে শিক্ষাৰ মাধ্যম যিয়ে নহওক, মাতৃভাষাৰ লগতে আমি অন্য ভাষা শিকিলে আমাৰ জ্ঞানৰ পৰিসৰ বিস্তৰ হব পাৰে আমি কি মাধ্যমত পঢ়িছো সেয়া বাচ বিচাৰ নকৰি সকলোতে সমানে পাৰদৰ্শী হব পাৰিছোনে নাই, সেইটোহে মুখ্য কথা কাৰণ অসমীয়া মাধ্যমত পঢ়িও আমি যদি ইংৰাজী ভাষাটো নাজানো বা ইংৰাজী মাধ্যমত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি নিজৰ মাতৃভাষাটোকে ভালদৰে বলৈ, পঢ়িবলৈ নাজানো, তাতকৈ দুৰ্ভাগ্যজনক আৰু দুখৰ কথা একো হব নোৱাৰে চৰম লাজৰ কথা নিজৰ মাতৃভাষাতকৈ সুৱদি , সৰল  আন একো হব নোৱাৰে জন্ম হৈ কথা বলৈ  শিকাৰে পৰা আমি যি ভাষাত কথা কওঁ, ঘৰৰ মানুহৰ লগত বাৰ্তা বিনিময় কৰোঁ, ডাঙৰ হৈ পঢ়ি শুনি সেই একেটা ভাষাকে শুদ্ধকৈ, ভালদৰে কবলৈ নিশিকিলে বেলেগ সকলোৱে আমাক পুতৌ কৰাৰ সুবিধা পাব  নিজৰ আইৰ ভাষাটোকে যদি আমি নিজে অৱহেলা কৰোঁ, তেন্তে ইয়াৰ ৰক্ষাকৰ্তা হব কোন? মাতৃভাষা অবিহনে কোনো জাতি বৰ্তি থকা অসম্ভৱ
কিন্তু আজিৰ এই বিশ্বায়নৰ যুগত আমি যদি ইংৰাজী ভাষাটোৰ প্ৰয়োগ সম্বন্ধে সচেতন হৈ নপৰো, তেন্তে বিশ্বখনৰ গতিৰ লগত আমি তাল মিলাই খোজ কাঢ়িবলৈ সমৰ্থবান হ'ম জানো? ইন্টাৰনেটত যিকোনো এটা প্ৰবন্ধ বিচাৰোতেও ইংৰাজী ভাষাতহে ই সহজলভ্য, ৱিকিপেডিয়াৰ( অনলাইন বিশ্বকোষ) ইংৰাজী সংস্কৰণত প্ৰায় ৪৮৯৩০৬৫ টাৰো অধিক বিভিন্ন বিষয়ৰ প্ৰৱন্ধ থকাৰ বিপৰীতে অন্য ভাষাত ইয়াৰ পৰিমাণ তেনেই কম বাহিৰলৈ ওলাই যোৱাৰ পাছতো ইংৰাজী ভাষা নাজানিলে অসহায় অৱস্থাত আমাক সহায় কৰোঁতাও হয়তু কোনো নোলাব। গতিকে সৰুৰে পৰা যদি মাতৃভাষাৰ সমানে সমানে ইংৰাজী কোৱাৰ অভ্যাসো অৰ্জন কৰি লোৱা নহয়, তেন্তে পাছলৈ যথেষ্ট অসুবিধাৰ সন্মুখীন হবলগা হয়। বিজ্ঞানশিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰতো দেখা যায়, কিছুমান বৈজ্ঞানিক শব্দৰ,যেনে তাপগতিবিজ্ঞানৰ এনট্ৰপি শব্দটোৰ, অসমীয়া ৰূপ ওলোৱা নাই এনেক্ষেত্ৰত ছাত্ৰ ছাত্ৰীয়ে শব্দটোৰ লগত পৰিচয় বা ব্যৱহাৰ কৰোতেও ইংৰাজী ভাষাতেই হব
কিন্তু সেইবুলি আমি নিজৰ মাতৃভাষাক আওকাণ কৰাতো যুক্তিৰ কথা হ'ব নোৱাৰে। ইংৰাজী মাধ্যমত শিক্ষা লাভ কৰিও আমি নিজৰ মাতৃভাষা শুদ্ধকৈ কব পৰাটো বা অইন যিকোনো ভাষা আয়ত্ব কৰিব পৰাটো প্ৰকৃততে গৌৰৱৰ কথা
এইখিনিতে জাপান আৰু চীনদেশৰ কথা উনুকিয়াই নথলে আধৰুৱা হৈ ৰবজাপান আৰু চীনে ইংৰাজীভাষা বৰ্জন কৰি কেৱল নিজৰ মাতৃভাষা ব্যৱহাৰৰ জৰিয়তে বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত পাৰদৰ্শিতা অৰ্জন কৰাৰ খবৰে ইতিমধ্যে সকলোতে বিয়পি পৰিছে। ইয়াৰ মূলতে আছে তেওঁলোকৰ নিজৰ জাতি, নিজৰ ভাষাৰ প্ৰতি থকা সুতীব্ৰ টান। তেওঁলোক নিজক লৈ, নিজস্বতাক লৈ সদাসচেতন। এইবোৰৰ তুলনাত আমাৰ অসমীয়া ভাষা যথেষ্ট পিছপৰা বা আমি যথেষ্ট পিছ পৰি আছোঁ। বিশ্বায়নৰ প্ৰভাৱে আমাৰ মাতৃভাষাৰ প্ৰতি যি ভাবুকি লৈ আহিছে, মাতৃভাষাৰ প্ৰয়োগৰ গুৰূত্বৰ ওপৰত প্ৰশ্ন তুলি ধৰিছে--সেই সন্দৰ্ভত আমি কেৱল টিভি চেনেলত বাক বিতণ্ডা অথবা আন্দোলন, ধৰ্ণা ইত্যাদিৰ জৰিয়তে ইয়াৰ সমাধান বিচাৰো ফুৰিছোঁ। তাৰ বিপৰীতে আমি আমাৰ আপোন ভাষাটো শক্তিশালীকৰণৰ বাবে চিন্তা চৰ্চা কৰাটোহে যুগুত কথা হব আমাৰ অসমীয়া সাহিত্যৰ প্ৰায়বোৰ লেখাই কেৱল অসমৰ ভিতৰতে সীমাবদ্ধ হৈ ৰৈছে, বাহিৰৰ লোকে ইয়াৰ সোৱাদ লভিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই।  আমাৰ বাবে প্ৰচুৰ বুৰঞ্জী সাহিত্য নাই, বিজ্ঞান সাহিত্য, শিশু সাহিত্যৰো অভাৱ  ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয় বন্ধ কৰি, ছাইনবৰ্ডত অসমীয়া ভাষা প্ৰয়োগ কৰিলেই আমাৰ ভাষাটি তিষ্ঠি থাকিব বুলি আমি ডাঠি কব নোৱাৰো ইতিমধ্যে এই সংক্ৰান্তত এক ধুমুহাই আমাক সকলোকে জোকাৰি গৈছে ইণ্টাৰনেটত অসমীয়া ভাষা প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ ক্ষেত্ৰত কাৰণ UNICODE ত অসমীয়া ভাষাটো বাংলা ভাষাৰ ঠাল হিচাপেহে দেখুওৱা হৈছে গতিকে জোঁৰ পুৰি হাত পোৱাৰ আগতে আমাৰ ভাষাটো চহকী কৰি তুলি ইয়াক গতিশীল কৰি তোলাটো হব আমাৰ প্ৰথম আৰু প্ৰধান দায়িত্ব। ইতিমধ্যে ইণ্টাৰনেটত যোগেদি অসমীয়া ভাষা সাহিত্য প্ৰতিষ্ঠাৰ বাবে প্ৰচেষ্টা তুংগত কৰি তোলা হৈছে ৱিকিপেডিয়াৰ ইংৰাজী প্ৰৱন্ধসমূহৰ অনুবাদ তথা নতুন বিষয়বস্তুৰ অন্তৰ্ভুক্তিৰ বাবে অসমীয়া ৱিকিপেডিয়া সংস্কৰণ, কেইবাখনো ই-আলোচনী, অসমীয়া ব্লগ, অসমীয়া লেখকসকলৰ উৎকৃষ্ট লেখাসমূহ ইণ্টাৰনেটত উপলব্ধকৰণ, কম্পিউটাৰত অসমীয়া সহজকৈ লিখিবৰ বাবে ইউনিকোড চফটৱেৰ আৰু ছচিয়েল নেটৱৰ্ক ছাইটসমুহত এইবোৰৰ প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰে সকলোৰে মনত নিজৰ জাতিৰ বাবে, নিজৰ ভাষাৰ বাবে কিবা এটা কৰাৰ ভাৱ জগাই তুলিলে ই আমাৰ সকলোৰে বাবে আশাৰ বতৰা কঢ়িয়াই আনিব পাৰে
ভাষাৰ শক্তিৰ কথা তথা চহকীকৰণৰ কথা ক'বলৈ যাওঁতে এটা কথা কোৱাৰ লোভ সামৰিব নোৱাৰিলোঁ। কোৱাণ্টাম বলবিজ্ঞানৰ জটিল তত্ত্ববোৰৰ ব্যাখ্যাৰ বাবে গণিতীয় ফলনৰ সহায় লোৱাটো অপৰিহাৰ্যঠিক তেনে একপ্ৰকাৰৰ ফলনৰ উদাহৰণ হৈছে আইগেনফাংছন বা আইগেন ফলন(Eigen Function)উল্লেখযোগ্য যে এই আইগেন শব্দটো জাৰ্মান ভাষাৰ শব্দ আৰু জাৰ্মান বিজ্ঞানীসকলে কোৱাণ্টাম বলবিজ্ঞানৰ অগ্ৰগতিত আগবঢ়োৱা অৱদানৰ প্ৰতি সন্মান জনাই এই শব্দটো ইংৰাজীলৈ তৰ্জমা নকৰি Eigen Function হিচাপেই ব্যৱহাৰ কৰি অহা হৈছে

Popular posts from this blog

প্ৰিয়বন্ধু

Photo source: http://srzimmartist.blogspot.com (ৰচনাকালঃ ২০০৯) ঘণ্টাটো পৰাৰ লগে লগে গোটেই শ্ৰেণীটোৱেই প্ৰাণ পাই উঠিল। সকলোৱে চিঞৰ বাখৰ কৰি বাহিৰলৈ ওলাই গ'ল যদিও এজন তাৰ ব্যতিক্ৰম। ভালকৈ লক্ষ্য কৰিলে দেখা যায় যে দুচকুত অশ্ৰুৰ জিলিকণি, উদাস মুখৰ ভাও দি থকা এজন ল'ৰা। কিছুসময় পাছতঐ তালৈ এজাক ছোৱালীৰ আগমণ ঘটিল। সিহঁতৰ উশৃংখল হাঁহি, মন্তব্যবোৰে ল'ৰাটোৰ চকুপানীৰ নৈখন খৰস্ৰোতা হোৱাতহে সহায় কৰিলে। নাম তাৰ বৰুণ। শ্ৰেণীৰ আটাইতকৈ শান্ত ল'ৰা। শান্ত মানে একেবাৰে মুখৰ পৰা মাত নোলায়েই। কিন্তু তাৰ মনটো বৰ বহল। শ্ৰেণীৰ সকলো শিক্ষকৰে প্ৰিয়পাত্ৰ সি। তাৰ নম্ৰ, ভদ্ৰ আচৰণে তাক বিপদত নেপেলোৱাও নহয়। বিশেষকৈ, শ্ৰেণীৰ উৎপতীয়া কেইবাটাও ল'ৰাই তাৰ চৰিত্ৰ নষ্ট কৰাৰ চেষ্টা চলায়েই থাকে। কিন্তু তৰোৱালতকৈ কলম সদায় শক্তিশালী। তাৰ চৰিত্ৰ নামে বগা কাজগখিলাত সি ধূলিকণা এটাও পৰিবলৈ নিদিয়ে। শ্ৰেণীত তাৰ স্থান চতুৰ্থ। স্থানক লৈ সি কোনোদিনে গৰ্ব কৰা নাই আৰু তাক দেখিলে এনে লাগে যেন সি সেয়া কৰাৰ প্ৰয়োজনবোধো কৰা নাই। সময়মতে স্কুললৈ আহি শিক্ষকৰ নিৰ্দেশানুসৰি নিয়মমাফিক কৰ্ত্তব্যসমাপন কৰি সি

মোৰ নৱছাত্ৰাবাস

“ মই অহাৰ লগে লগে সাউতকৈ উঠি গৈ ফুল ছাৰ্টটো পিন্ধিলি যে ? হা ? গৰম উঠা নাই নেকি ?” “ ছাৰ হ ’ ব , একো নহয় । ইমান গৰমো   উঠা নাই ” “ অ , হ ’ ব বাৰু । ইয়াত থাকি পঢ়া শুনা কৰিবলে খালি নেপাহৰিবি । ঢকুৱাখনাৰ পৰা পঢ়িবলে আহিছ , পঢ়িবি , কিবা অসুবিধা পালে মোক কবি , ৰাকেশ পৰাণক কবি ” । ৰাকেশ পৰাণ মানে হোষ্টেলৰ সেইসময়ৰ মণিটৰ ৰাকেশদা আৰু পৰাণদা । ৰাকেশদা মোৰ ৰুমমেটো আছিল । নিজৰ কোঠাৰ পৰা বাহিৰলে ওলালেই তথা ৰূমলে কোনোবা ছিনিয়ৰ আহিলে যাতে আমাক ফুলছাৰ্ট আৰু লংপেণ্ট পিন্ধা দেখা পায় , তেনেকুৱা এটা কটকটীয়া নিয়মে আমাক সকলোক বান্ধি থৈছিল । জুন মাহৰ শেষ দিন । ইমান সময়ে যেনতেন সহ্য কৰি অধীক্ষক ড০ বিমান চেতিয়া ছাৰে কথাখিনি কৈ মোৰ ৰুমৰ দুৱাৰখন পাৰ হোৱাৰ লগে লগেই ছাৰ্টটো খুলি পেলাই ফেনৰ তলত বহি পৰিলোঁ ।

আকাশবাণী

     সৰুতে ৰাতিপুৱা শুই উঠাৰ পৰা ৰাতি ভাত খোৱাৰ পৰলৈকে যদি কিবা এটা বস্তু একেৰাহে আমাৰ লগত লাগিয়ে থাকে বুলি কবলৈ যাওঁ , নিশ্চয়কৈ তাৰ ভিতৰত ৰেডিঅ ' ৰ নামটোও সংলগ্ন কৰিব লাগিব। আজিকালিৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ কথা নাজানো , কিন্তু মই হোষ্টেল অহাৰ আগলৈকে নিয়মীয়াকৈ ৰেডিঅ ' ৰ অনুষ্ঠান উপভোগ কৰিছিলোঁ। প্ৰকৃততে ৰেডিঅ ' শুনাটো একপ্ৰকাৰৰ বাকীবোৰ দৈনন্দিন কামৰ দৰেই আছিল। আমাৰ অঞ্চলত গুৱাহাটী আকাশবাণী কেন্দ্ৰৰ অনুষ্ঠানসমূহ সম্প্ৰচাৰিত হোৱাত অসুবিধা হৈছিল(দূৰত্বৰ বাবে) আৰু আমাৰ ৰাতিপুৱাবোৰ আৰম্ভ হৈছিল ডিব্ৰুগড় আকাশবাণী কেন্দ্ৰৰ পৰা সম্প্ৰচাৰিত ৰাতিপুৱাৰ অনুষ্ঠানসমূহৰ জৰিয়তে। এক বিশেষ সুৰ ধ্বনিৰ জৰিয়তে কেন্দ্ৰৰ প্ৰত্যেকখন অধিৱেশন আৰম্ভ হৈছিল।

অসমীয়া ভূচিত্ৰাৱলী

---চন্দ্ৰমা দুৱৰী বৰগোহাঞি--- ২০১৮ চনৰ ৪ ফেব্ৰুৱাৰীৰ দেওবৰীয়া বিচিত্ৰাত ৰবেন্দ্ৰ কুমাৰ দাসদেৱৰ ভূচিত্ৰাৱলীৰ বৰ্ণনাই আমাকো লৈ গ'ল দূৰ অতীতৰ তৃতীয় চতুৰ্থ পঞ্চম শ্ৰেণীত অঁকা আমাৰ চিৰচেনেহী জন্মভূমি অসমৰ মানচিত্ৰখনলৈ। ১৯৬৭ চনত যেতিয়া ৩য় শ্ৰেণীৰ বৃত্তি পৰীক্ষা দিবলৈ বাচনিভুক্ত হলো, ভূগোল বিষয়ত নিজ জিলাৰ এখন মেপ আঁকি জিলাৰ সদৰ ঠাই, নদী আদি বহুৱাবলৈ আহিছিল। তাৰ পাছত অসমৰ মেপ খন আকিবলৈ আমাক শ্ৰ্দ্ধাৰ গগন চেতিয়া ছাৰে শিকাইছিল। দাসদেৱে কোৱাৰ দৰে প্ৰথমে মেপখনৰ চাৰিসীমা জুখি স্কেলৰ সহায়ত সমান সমান জোখত বৰ্গক্ষেত্ৰ  আঁচ দি মেপখন আঁকিবলৈ শিকাইছিল। তাৰপাছত জিলাৰ সদৰ ঠাই, তেলৰ পুঙ থকা ঠাই, নদী আদি বহুৱাবলৈ দেখুৱাই দিয়ে। বিদ্যালয়ত থকা অসমীয়া ভূচিত্ৰাৱলীখনৰ পৰা ছাৰে মেপত থকা জিলাৰ সদৰ ঠাই, উত্তৰবাহিনী-দক্ষিণবাহিনী নদীবোৰ, তেল শোধনাগাৰ থকা ঠাইৰ নামসমূহ লিখি মেপত বহুৱাই আনিবলৈ দিয়ে। ঘৰত আহি ককাইদেউহঁতক খাটনি ধৰোঁ ভূচিত্ৰাৱলী এখন লাগে নিজাকৈ। ককাইদেউ বাইদেউহঁতৰ ভূচিত্ৰাৱলী বিলাক সিহঁতক দৰকাৰ হোৱাৰ বাবে দেউতাই নতুনকৈ মোক এখন ভূচিত্ৰাৱলী কিনি দিছিল। বিদ্যালয়লৈ আনিলে ভূগোল পিৰিয়ডত আটাইয়ে লগ হৈ ভূ

প্ৰতিধ্বনি

পল্লৱীয়ে যদি আগতে স্কুললৈ যোৱাৰ আগতে মাকক কয় , মই বইল কৰা কণী খাবলৈ বেয়া পাওঁ , মোক ভাজি দে , মাকে ক ’ ব বায়েৰে দেখোন একোতে অজুহাত দেখুৱাই নেপায় , তইনো কেনেকৈ ইমান আলসুৱা স্বভাৱৰ হলি । আৰু তাৰ পাছত তাই বইল কৰা কণীটো খঙতে নি পকা মজিয়াত পেলাই দিলে কণীটো খাব পৰাও হৈ থাকে , মজিয়াখনো নাভাঙে আৰু অৱশেষত গৈ তাই ভাজি কৰা কণীও খাবলৈ নাপায় । পাছত বায়েক বসুন্ধৰাই নিজৰ ভাগৰটো তাইক দি দিয়ে আৰু তাই মজিয়াত পৰাটো খায় । কলেজ পোৱাৰ পাছত বজাৰলৈ অথবা ক ’ ৰবালৈ ওলাই যাবলৈ হ ’ লে মাকক নিবলৈ দেউতাকৰ স্কুটিখন কোনে চলাব ? পল্লৱীয়ে কেইবাদিনো মুখ ওন্দোলাই , পিন্ধিবলৈ বুলি আনি লোৱা চেণ্ডেল দলিয়াই মেলি চালে , কিন্তু মাক সদায় ডাঙৰ জীয়েক বসুন্ধৰাৰ লগতহে যাব । স্কুটি চলাব পাৰিলে বুলিয়ে কি হ ’ ল ? পল্লৱী সৰু ছোৱালী । বইল কৰা কণী খালে যে তেলত ভজাতকৈ বেছি শক্তি পোৱা যায় , সেয়া বুজি নোপোৱা সৰু ছোৱালী । বসুন্ধৰাই সেইবোৰ বুজি নাপায় । তাইৰ দীঘল চুলিকোছা দুডাল বেণী কৰি মাকে আঁচুৰি দিয়ে , তাই মাকৰ চৰণ চুই স্কুললৈ যায় । কলেজত নামভৰ্ত্তি কৰাৰ পিছত তাই বেণী গুঠিবলৈ এৰিলে , চুলিকোছা আৰু অলপ দীঘল হ ’ ল । তাইৰ

দ্য নিউ গাৰ্ল ইন দ্য চিটী

---প্ৰিয়ম দি জ্যোৎস্না---  (১)  "হাজাৰজনৰ দৰে ময়ো যেতিয়া মুম্বাইলৈ আহিছিলোঁ, তেতিয়া নিজৰ বয়-বস্তুবোৰৰ সৈতে কিছুমান সপোনো বান্ধি আনিছিলো। তাৰ ভিতৰত আটাইতকৈ ডাঙৰ সপোনটো আছিল--এগৰাকী লেখক হোৱাৰ সপোন। যেতিয়া মোক এই প্ৰৱন্ধটো লিখিবলৈ কোৱা হৈছিল, তেতিয়াই হয়তো মোৰ সপোনটো বাস্তৱলৈ ৰূপান্তৰিত হ'ল। কিন্তু অশেষ চেষ্টাৰ পিছতো মই এই প্ৰৱন্ধটো লিখিবলৈ পৰা নাছিলোঁ। প্ৰতিবাৰেই লিখিবলৈ লওঁতে এনেকুৱা লাগিছিল যেন বহু কথা থাকি গৈছে। এই চহৰখনৰ বিষয়ে এনেকুৱা কি ক'ম যি আজিলৈকে কোনেও কোৱা নাই! সেইকাৰণে জমা দিয়াৰ এৰাতিৰ আগত প্ৰৱন্ধটো মই ফালি পেলালো আৰু পুনৰ লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰিলো।       কেৱল দুমাহতে এক অদ্ভুতধৰণৰ প্ৰেম হৈ গ'ল এই চহৰখনৰ সৈতে। চহৰখন মোৰ আপোন যেন লগা হ'ল। ইয়াৰ কাৰণ কি হ'ব পাৰে? মোৰ নতুন উৎসাহমূলক চাকৰিটো ,মোৰ সৰু ফ্লেটটো নে মোৰ স্বাধীনতা? এই চহৰখনে এনেকুৱা কি দিছে মোক , যি মোৰ আপোন হৈ পৰিছে? প্ৰকৃততে উত্তৰটো বহুদিন ধৰি মোৰ চকুৰ সন্মুখতে আছিল, কিন্তু মইহে ধৰিব পৰা নাছিলোঁ। মুম্বাইলৈ আহিয়েই প্ৰথম ৰাতি মই কাৰোবাক লগ পালো। এজন ল'ৰাক। বন্ধু, ৰূ

হৰ্ষাভোগলে অথবা ছেহৱাগহঁতৰ কথাৰে….

--- সুমন্ত সৌৰভ কাকতি --- অন্য জনপ্ৰিয় খেলতকৈ ক্ৰিকেট সময়ৰ দিশৰ পৰা কিছু দীঘলীয়া খেল , ছয়-চাৰি বা উইকেইৰ সঘন পতন নঘটিলে ক্ৰিকেট সাধাৰণতে বিৰক্তিকৰ আৰু আমনিদায়ক হৈ উঠে , কিন্ত সেইসময়তে পোনপটীয়া সম্প্ৰচাৰৰ হিন্দী ভাষাৰ কমেণ্ট্ৰি বস্কৰ মাইক্ৰফোণত বাজি উঠা ” চিপছ কা পেকেট অঔৰ ৰবীন্দ্ৰ জাডেজা কা অভাৰ কব খতম হো জ্যায়ে পতা নহী চলতা” “প্যায়াৰ মে ডুবা হুৱা লড়কা , চায় মে ডুবা হুৱা বিস্কুট অঔৰ বিনা ৰাণ কে বেটছমেন কিছি কাম কা নহী ” বা “ইয়ে ইতনা আছান কেটচ থা কি শ্বোলে কা ঠাকুৰ ভি ইছে পকড় চকতা থা ” ( শ্বোলে চিনেমাৰ ঠাকুৰৰ দুয়োখন হাতেই নাছিল ) ,”পাকিস্থান কো গোলী চে নহী কোহলী চে ডৰ লগতা হ্যায় ” খঙাল বিৰাট কোহলিৰ চমৎকাৰ প্ৰদৰ্শনত সন্মোহিত হৈ কোৱা ” বিৰাট কা তেৱৰ মানো সোণে কা জেবৰ ( অলংকাৰ) “ফটে কলাৰ অঔৰ পিতে হুৱে বলাৰ কো ক্যোয়ী ইজ্জত নহী দেতা ” বা চেতেশ্বৰ পূজাৰাক দীৰ্ঘসময় ক্ৰীজত অতিবাহিত কৰাৰ বাবে উদ্দেশ্যি কোৱা” ইয়ে জীয়েন্দী না মিলেগী পূজাৰা ” ইত্যাদি অনেক ধৰণৰ খুহুতীয়া আমোদজনক ওৱান লাইনাৰ বোৰে বিৰক্তিকৰ খেল এখনতো দৰ্শকক আনন্দ দিয়াৰ লগতে মনোযোগ পুনৰবাৰ আকৰ্ষণ কৰিবলৈ সক্ষম হয় । আৰম্ভণিৰ অভাৰট

মাজ ৰাতি কেতেকী (Not a film review)

মাজ ৰাতি কেতেকী বোলছবিখন চালোঁ। প্ৰথমবাৰ, যেতিয়া তেজপুৰৰ পৰা ঘৰলৈ বুলি বাছত আহি আছিলোঁ, তেতিয়া। ঘৰৰ পৰা গুৱাহাটীলৈ যাবলৈ ভাল, এটা নিশাৰ বাট। লখিমপুৰ যাবলৈও ভাল, ডেৰঘণ্টা সময়ৰ প্ৰয়োজন। কিন্তু তেজপুৰলৈ যাবলৈ আমুৱাই যায়। দিনৰ ভাগত যাবলৈ হ’লে ৰাতিপুৱাই ওলাব লাগে, তেজপুৰ পায়গৈ প্ৰায় আঢ়ৈৰ পৰা তিনি বজাৰ ভিতৰত। গৰম দিন হ’লে সহ্যৰ সীমা কেতিয়াবাই পাৰ হৈ যায়। তাতে যদি বাছত মানুহ উঠাবলৈ পদূলিয়ে পদূলিয়ে ৰখায়, তেতিয়া কি কৰোঁ কি নকৰোঁ যেন হয়। এয়া কেৱল মোৰ অভিজ্ঞতাই নহয়, ভূক্তভোগী বহুত। অৱশ্যে ৰেলগাড়ীত যাব পাৰি, বাছযাত্ৰাতকৈ আৰামী হোৱাৰ লগতে ইমান আমনি নালাগে। কিন্তু তাতো মানুহৰ যি ভীৰ, যি হেঁচা ঠেলা, তাৰ ওপৰত আকৌ অপৰিষ্কাৰ পৰিৱেশ আৰু বেগৰ বস্তু চুৰি হোৱাৰ ভয়। গতিকে একেলগে কেইবাটাও গ’লে ৰে’লত যোৱাই ঠিক। সেইদিনা অকলেই তেজপুৰৰ পৰা বাছত আহিবলগীয়া হ’ল, গতিকে চিনেমাখন ওলিয়াই ল’লোঁ।

ইত্যাদি

(ৰচনাকালঃ ২০ ১১ ) বহুদিনৰ মূৰত মোৰ বাবে এটা আবেলি সম্পূৰ্ণ একান্ত ব্যক্তিগতভাৱে ওলাই পৰিল। স্কুলীয়া জীৱনৰ শেষ পৰীক্ষাটো দি উঠাৰ পাছত প্ৰকৃততে সকলোৰে ক’ত যাম, ক’ত নাযাম লাগে নেকি! মোৰো কাৰ্যতঃ একেই হৈছে। কি কৰোঁ কি নকৰোৰ উত্তেজনাত আৰু ঘৰৰ প্ৰৰোচনাত কেইদিনমানৰ বাবে খুড়াহঁতৰ ঘৰতে থাকি আহিলোগৈ। এতিয়া সেয়েহে বহুদিনৰ পিছত, বিহুৰ সময়তহে আজৰি হৈছোঁ আৰু সেই বাবে লগে লগেই মনজিতহঁতৰ ওচৰলৈ ঢাপলি মেলি আহিছোঁ। বিহুৰ সময়। এইকেইদিন গাঁৱত নাথাকিলো বুলিয়েই ইমান পৰিৱৰ্তননো হ’ব পাৰেনে? মহেন্দ্ৰ খুড়াৰ ঘৰৰ আগৰ গছ দুজোপাৰ ওপৰৰ ডাল-পাত কাটি দি গোটেইখন মুকলি কৰি ল’লে, ডিম্পলহঁতৰ আধৰুৱা পকাঘৰটো এতিয়া ৰং দিছে, কণহঁতৰ ঘৰৰ ওচৰতে এটা ডাঙৰ মাছ পুহিবৰ বাবে পুখুৰী খান্দিছে আৰু গাঁৱৰ ৰাস্তাটোতে এটা কালভাৰ্ট নিৰ্মাণ হৈ আছিল, সেইটো সম্পূৰ্ণ হৈ উঠিছে। মুঠতে এক বিৰাট পৰিৱৰ্তন। লাহে লাহে মই ৰাণাহঁতৰ ঘৰ পালোগৈ। আগফালে তাৰ ভনীয়েকে খেলি থকাৰ পৰাই মাত লগালে যে সি ইতিমধ্যেই ঘৰৰ পৰা অন্তৰ্ধান হৈছে। এইবাৰ আৰু মই পোনে পোনে পথাৰ পালোগৈ। কিন্তু মোৰ দুৰ্ভাগ্য যে খেল ইতিমধ্যেই আৰম্ভ হৈ গ’ল আৰু খেলৰ মাজত নতুনকৈ সোমাই খেলি